“Geloof zonder beleving bestaat niet. Het is nodig dat het Woord van God je in je gevoelsleven raakt. Maar het gevaar ligt op de loer dat de intensiteit van je gevoelens maatgevend wordt.” Dat stelt Ds. Wassinkmaat in een interview met CIP.
We leven volgens de predikant in een belevingscultuur: “Het lijkt erop dat christenen zich hierbij aansluiten. In deze belevingscultuur gaat het meer dan eens om een geloofsbeleving die vooral je gevoel raakt. Kerkdiensten en religieuze bijeenkomsten moeten je vooral een goed en troostend gevoel geven.”
Wassinkmaat: “Gevoelens zijn bijna altijd vluchtig en gaan weer voorbij. De beleving van het geloof wordt dan oppervlakkig en heeft geen diepgang. Meer dan eens mis je de kernwoorden van de Bijbel: zonde, uitverkiezing, roeping, wedergeboorte, rechtvaardiging, heiliging. Voor velen is niet bepalend wat de Heere zegt in Zijn Woord, maar wat zij vinden en waar zij een goed gevoel over hebben.”
“De Bijbelse bevinding is: de ervaring van het geloof dat God precies zo is als Hij zich in Zijn Woord bekend maakt. Dat houdt in dat de geloofsbeleving bepaald wordt door het Woord van God.[1] We moeten daarom duidelijk onderscheid maken tussen gevoelszekerheid en geloofszekerheid. Het gevoel wisselt als eb en vloed. Vandaag ervaren we dat de Heere onze Herder is en morgen is dat misschien (voor ons gevoel) weg. Maar de grond van de geloofszekerheid rust niet in het gevoel, maar in het Woord van God, in wat Christus voor ons gedaan heeft. Gods Woord is de vaste grond van het behoud. En niet het gevoel.”
Bron: 29-6-2011 CIP
[1] Noot A. Klein:
Zie eventueel de studie “Lukas – Het Boek van de NIEUWE MENS in Christus”
"De eindtijdbode"- nieuw(s)lichter 