Het gebeurde een paar weken geleden, in Nieuwland. ’s Nachts, om een uur of twee stond de boerderij van de familie Pellikaan plotseling in brand. De 7-jarige Peter werd wakker van de rook en riep: ‘Mama, ik kan niets meer zien.’ Razendsnel greep het vuur om zich heen. Het is een wonder dat het hele gezin, vader, moeder en 13 kinderen, ongedeerd uit de brandende boerderij wist te komen. Zelfs de koeien konden nog worden gered.
Van alle kanten werd spontaan hulp aangeboden, door de kerk, de school, buren, familie en onbekenden. ‘Niets gebeurt bij geval,’ merkt mevrouw Pellikaan op. ‘Soms begrijpen wij het niet, maar God bestuurt ons leven. Dit was een roepstem. Het is nog genadetijd. Als we ons geloof niet hadden, hadden we ook geen hoop. Nu kun je berusten. Wat God doet, is goed.’
Psalm 91 wordt ervaren: ‘Hij die op Gods bescherming wacht, wordt door de hoogste Koning, beveiligd in de duist’re nacht.’ En haar man zegt: ‘Ik ben een dankbaar man. M’n vrouw en kinderen zijn door de Here gespaard. Het vee leeft nog. Een wonder! We hebben onze kinderen opnieuw gekregen.’
Bron: Dirk van Genderen – NIEUWSBRIEF 7 januari 2012
